Baltasar Moscoso y Sandoval
Kardynał prezbiter | |||
Kraj działania | Hiszpania | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 9 marca 1589 | ||
Data i miejsce śmierci | 17/18 września 1665 | ||
Arcybiskup Toledo | |||
Okres sprawowania | 1646–1665 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Prezbiterat | 27 lutego 1616 | ||
Sakra biskupia | 25 lipca 1619 | ||
Kreacja kardynalska | 2 grudnia 1615 | ||
Kościół tytularny | Santa Croce in Gerusalemme | ||
|
Data konsekracji | 25 lipca 1619 |
---|---|
Konsekrator | Fernando Acevedo González |
Współkonsekratorzy | Juan Avellaneda Manrique |
Baltasar Moscoso y Sandoval (ur. 9 marca 1589 w Santiago de Compostela, zm. 17 albo 18 września 1665 w Madrycie) – hiszpański kardynał.
Życiorys
Urodził się 9 marca 1589 roku w Santiago de Compostela, jako syn Lopego Moscosy Ossorio i Leonory de Sandoval y Rojas[1]. Studiował na Colegio Mayor de San Salvador de Oviedo, gdzie uzyskał bakalaureat a następnie doktorat z prawa kanonicznego[1]. Następnie został rektorem macierzystej uczelni, kanonikiem i potem dziekanem kapituły katedralnej w Toledo[1]. 2 grudnia 1615 roku, z rekomendacji króla Filipa III, został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Croce in Gerusalemme[1]. 27 lutego 1616 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. 29 kwietnia 1619 roku został wybrany biskupem Jaén, a 25 lipca przyjął sakrę[2]. W 1630 roku został wysłany do Rzymu, by negocjować ze Stolicą Piotrową podjęcie interwencji w wojnie trzydziestoletniej przeciwko protestantom[1]. 28 maja 1646 roku został arcybiskupem Toledo[2]. Był wielkim kanclerzem Kastylii, a po śmierci Filipa IV został członkiem Rady Regencyjnej[1]. Zmarł 17 albo 18 września 1665 roku w Madrycie[1].
Przypisy
- p
- d
- e
Do roku 1378 |
| ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Wielka schizma |
| ||||||
Od 1415 |
|