Baza otoczeń

Baza otoczeń w punkcie i system otoczeń to terminy w topologii odnoszące się do specjalnych rodzin podzbiorów przestrzeni topologicznej.

Definicja

Niech ( X , τ ) {\displaystyle (X,\tau )} będzie przestrzenią topologiczną, a x X . {\displaystyle x\in X.} Powiemy, że rodzina B {\displaystyle {\mathcal {B}}} otoczeń punktu x {\displaystyle x} jest bazą otoczeń w punkcie x {\displaystyle x} jeśli każde otoczenie x {\displaystyle x} zawiera element B . {\displaystyle {\mathcal {B}}.}

Równoważnie, rodzina B {\displaystyle {\mathcal {B}}} otoczeń punktu x {\displaystyle x} jest bazą otoczeń w x {\displaystyle x} jeśli

U τ   ( x U     ( V B ) ( x V U ) ) . {\displaystyle \forall U\in \tau \ \;{\big (}x\in U\ \Rightarrow \ (\exists V\in {\mathcal {B}})(x\in V\subseteq U){\big )}.}

System otoczeń dla przestrzeni X {\displaystyle X} to rodzina { B ( x ) : x X } {\displaystyle \{{\mathcal {B}}(x):x\in X\}} taka, że B ( x ) {\displaystyle {\mathcal {B}}(x)} jest bazą otoczeń w x {\displaystyle x} dla każdego x X . {\displaystyle x\in X.}

Zauważmy, że w definicji tej nie wymaga się, by otoczenia były zbiorami otwartymi (choć będzie to zakładane w dalszym ciągu).

Dla zaznaczenia, że wszystkie elementy bazy otoczeń są zbiorami otwartymi, używa się zwrotu baza otoczeń otwartych w punkcie x {\displaystyle x} i podobnie dla systemów otoczeń.

Przykłady

  • Zbiór wszystkich otoczeń punktu x {\displaystyle x} jest bazą otoczeń w tym punkcie.
  • Jeśli X {\displaystyle X} jest przestrzenią dyskretną, to B d ( x ) = { { x } } {\displaystyle {\mathcal {B}}_{d}(x)={\big \{}\{x\}{\big \}}} jest bazą otoczeń w x X . {\displaystyle x\in X.} Jeśli X {\displaystyle X} jest przestrzenią antydyskretną, to B a ( x ) = { X } {\displaystyle {\mathcal {B}}_{a}(x)=\{X\}} jest bazą otoczeń w x X . {\displaystyle x\in X.}
  • Jeśli X {\displaystyle X} jest przestrzenią metryczną z odległością d {\displaystyle d} i dla punktu x X {\displaystyle x\in X} oraz liczby dodatniej r > 0 {\displaystyle r>0} położymy B ( x , r ) = { y X : d ( x , y ) < r } , {\displaystyle B(x,r)=\{y\in X:d(x,y)<r\},} to wtedy rodzina { B ( x , 1 / n ) : n = 1 , 2 , 3 , } {\displaystyle \{B(x,1/n):n=1,2,3,\dots \}} jest bazą otoczeń w x . {\displaystyle x.}

Charakteryzacja i własności

  • Załóżmy, że { B ( x ) : x X } {\displaystyle \{{\mathcal {B}}(x):x\in X\}} jest systemem otoczeń otwartych w przestrzeni topologicznej X . {\displaystyle X.} Wówczas następujące warunki (BP1)-(BP3) są spełnione:
(BP1) Dla każdego x X , {\displaystyle x\in X,} B ( x ) {\displaystyle {\mathcal {B}}(x)\neq \emptyset } i dla każdego U B ( x ) {\displaystyle U\in {\mathcal {B}}(x)} mamy że x U . {\displaystyle x\in U.}
(BP2) Jeśli x U B ( y ) , {\displaystyle x\in U\in {\mathcal {B}}(y),} x , y X , {\displaystyle x,y\in X,} to istnieje V B ( x ) {\displaystyle V\in {\mathcal {B}}(x)} takie że V U . {\displaystyle V\subseteq U.}
(BP3) Dla każdych U 1 , U 2 B ( x ) , {\displaystyle U_{1},U_{2}\in {\mathcal {B}}(x),} x X , {\displaystyle x\in X,} można znaleźć U B ( x ) {\displaystyle U\in {\mathcal {B}}(x)} takie że U U 1 U 2 . {\displaystyle U\subseteq U_{1}\cap U_{2}.}
  • Przypuśćmy, że X {\displaystyle X} jest niepustym zbiorem i { B ( x ) : x X } {\displaystyle \{{\mathcal {B}}(x):x\in X\}} jest systemem rodzin podzbiorów zbioru X {\displaystyle X} spełniającym warunki (BP1)-(BP3). Niech τ {\displaystyle \tau } będzie rodziną wszystkich podzbiorów X {\displaystyle X} które mogą być przedstawione jako sumy podrodzin rodziny x X B ( x ) . {\displaystyle \bigcup \limits _{x\in X}{\mathcal {B}}(x).} Wówczas τ {\displaystyle \tau } jest topologią na X {\displaystyle X} i { B ( x ) : x X } {\displaystyle \{{\mathcal {B}}(x):x\in X\}} jest systemem otoczeń otwartych dla tej topologii. Często mówimy wtedy, że τ {\displaystyle \tau } jest topologią generowaną przez { B ( x ) : x X } . {\displaystyle \{{\mathcal {B}}(x):x\in X\}.}

Powyższa obserwacja służy za podstawę jednej z metod definiowania topologii na danym zbiorze: przez podanie bazy otoczeń w każdym punkcie. Właśnie ta metoda jest przez nas użyta do zdefiniowania płaszczyzny Niemyckiego oraz przykładu przestrzeni T3, ale nie T3 1/2.

Funkcje kardynalne

Z pojęciem bazy otoczeń związane są następujące funkcje kardynalne:

  • Charakter punktu x X {\displaystyle x\in X} w przestrzeni topologicznej X {\displaystyle X} to najmniejsza możliwa moc bazy otoczeń w tym punkcie. Charakter punktu x X {\displaystyle x\in X} oznaczany jest przez χ ( x , X ) . {\displaystyle \chi (x,X).}
  • Charakter przestrzeni X {\displaystyle X} jest zdefiniowany jako
χ ( X ) = sup { χ ( x , X ) : x X } . {\displaystyle \chi (X)=\sup\{\chi (x,X):x\in X\}.}

Zobacz też