Bazylika Konstantyna

Zabytki rzymskie, Katedra św. Piotra i Kościół Najświętszej Marii Panny w Trewirze
Konstantinbasilika[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Państwo

 Niemcy

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

I, III, IV, VI

Numer ref.

367

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1986
na 10. sesji

Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Zabytki rzymskie, Katedra św. Piotra i Kościół Najświętszej Marii Panny w TrewirzeKonstantinbasilika”
Ziemia49°45′12,7″N 6°38′36,4″E/49,753528 6,643444
Multimedia w Wikimedia Commons
  1. ↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO
  2. ↑ Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

Bazylika Konstantyna[1] (łac. Aula Palatina, niem. Konstantinbasilika) – dawna sala tronowa pałacu cesarza Konstantyna I w Trewirze w zachodnich Niemczech. Zbudowana w IV w., jest największą salą rzymską zachowaną do dnia dzisiejszego (67 m długości, 27,2 szerokości i 33 wysokości). Obecnie bazylika służy jako ewangelicki Kościół Odkupiciela (niem. Erlöserkirche).

Wraz z innymi zabytkami rzymskiego Trewiru, została wpisana w 1986 na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Historia

Zbudowana na początku IV w. bazylika służyła jako sala tronowa cesarzowi Konstantynowi. Jej konstrukcja obywała się bez przypór i wsporników. Wnętrze sali zdobiły marmury, mozaiki i liczne rzeźby. Podłogi i ściany auli były ogrzewane powietrzem podgrzewanym przez pięć pieców umieszczonych pod podwójną podłogą.

W średniowieczu bazylika przeszła w posiadanie arcybiskupa Trewiru. Apsyda została przebudowana w wieżę mieszkalną, na przeciwległych krańcach wzniesiono mniejsze wieżyczki a mury uzbrojono w blanki. W takim stanie aula dotrwała do 1600.

Na początku XVII w. w bezpośrednim sąsiedztwie bazyliki, Lothar von Metternich wybudował pałac książąt elektorów (niem. Kurfürstliche Palais). Z tej okazji aulę częściowo rozebrano, eliminując jej ścianę południową i wschodnią. Pozostałe fragmenty budynku zintegrowano z nowo budowanym pałacem.

Dopiero król Fryderyk Wilhelm IV nakazał przywrócenie budowli do stanu pierwotnego (sprzed przebudowy Metternicha). Przebudowę zaplanował i nadzorował Carl Schnitzler.

Od 1856 bazylika służy jako kościół ewangelicki Odkupiciela, pozostając własnością landu Nadrenii-Palatynatu.

Pod koniec XIX w. rzeźbiarz Gustav Kaupert stworzył dla kościoła pięć marmurowych rzeźb przedstawiających Jezusa i ewangelistów. Do czasów obecnych zachowały się tylko głowy posągów.

W 1944 aula doszczętnie spłonęła. Po II wojnie światowej bazylikę wprawdzie odbudowano, ale jej wnętrza nie zostały zrekonstruowane.

Galeria

  • Bazylika Konstantyna ok. 360-370 r.
    Bazylika Konstantyna ok. 360-370 r.
  • Pałac książąt elektorów, w głębi Bazylika Konstantyna
    Pałac książąt elektorów, w głębi Bazylika Konstantyna
  • Bazylika Konstantyna
    Bazylika Konstantyna
  • Wnętrze Bazyliki Konstantyna
    Wnętrze Bazyliki Konstantyna

Przypisy

  1. ↑ Zmiany wprowadzone na 90. posiedzeniu Komisji (4 listopada 2015 roku). Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej. [dostęp 2015-12-12].
  • p
  • d
  • e

Kulturowe
Przyrodnicze
Kulturowe i przyrodnicze

Niemcy

  1. ↑ Wspólnie z Wielką Brytanią
  2. ↑ Wspólnie z Austrią, Francją, Słowenią, Szwajcarią, Włochami
  3. ↑ Wspólnie z Argentyną, Belgią, Francją, Indiami, Japonią i Szwajcarią
  4. ↑ Wspólnie z Austrią, Belgią, Czechami, Francją, Wielką Brytanią i Włochami
  5. ↑ Wspólnie z Holandią, Danią
  6. ↑ Wspólnie z Albanią, Austrią, Belgią, Bośnią i Hercegowiną, Bułgarią, Chorwacją, Czechami, Francją, Hiszpanią, Macedonią Północną, Polską, Rumunią, Słowacją, Słowenią, Szwajcarią, Ukrainą i Włochami
  7. ↑ Wspólnie z Polską
Kontrola autorytatywna (kościół):