Char D2
Char D2 | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | Francja | ||
---|---|---|---|
Typ pojazdu | |||
Trakcja | gąsienicowa | ||
Załoga | 3 | ||
Historia | |||
Prototypy | 1932 | ||
Produkcja | 1934–1936 | ||
Egzemplarze | 100 | ||
Dane techniczne | |||
Silnik | 1 silnik gaźnikowy, 6-cylindrowy Renault | ||
Transmisja | mechaniczna | ||
Pancerz | 20 – 40 mm | ||
Długość | 5,46 m | ||
Szerokość | 2,22 m | ||
Wysokość | 2,66 m | ||
Masa | bojowa: 19 800 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość | 25 km/h | ||
Zasięg pojazdu | 100 | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
1 x armata SA 34 (zapas amunicji 120 szt.) lub SA 35 (180 szt. pocisków) kal. 47 mm 2 x karabiny maszynowe Reibel kal. 7,5 mm (5000 szt. amunicji) | |||
Wyposażenie | |||
radiostacja ER52 lub ER53 | |||
Użytkownicy | |||
Francja | |||
|
Renault Modèle D2 – francuski czołg średni z okresu II wojny światowej.
Historia
D2 był rozwinięciem czołgu D1, posiadając grubszy pancerz oraz mocniejszy silnik. Prototyp powstał w 1931 roku, a produkcję seryjną i dostawy dla armii rozpoczęły się w 1934 roku.
Powstał również prototyp napędzany silnikiem wysokoprężnym, ale do produkcji wszedł model z silnikiem benzynowym. W 1936 roku armia francuska zredukowała zamówienie do 50 sztuk, gdyż na uzbrojenie armii przyjęto czołg Somua S-35.
Na początku 1938 roku zaoferowano Polsce, próbującej nabyć we Francji nowoczesne czołgi R-35 lub S-35, zakup zamiast nich czołgów D2, co wzbudziło zainteresowanie, chociaż oceniono je gorzej od S-35. Nie doszło jednak do sfinalizowania zakupu, gdyż w lipcu 1938 roku Francja z uwagi na zwiększone zapotrzebowanie dla własnych wojsk oferowała już tylko sprzedaż licencji na ich produkcję, czym Polska nie była zainteresowana[1].
Produkcja
- D2 – pierwsze zamówienie (pierwsza seria nr 2004 - 2053), początek 1934 roku, 50 szt., dostarczone w okresie maj 1936 – luty 1937;
- D2-bis – drugie zamówienie (druga seria nr 2054 - 2103), czerwiec 1938 roku, 50 szt., pierwsze dotarły w kwietniu 1940, a ostatnie maj – czerwiec 1940 i nie wzięły udziału w walkach. Różniła się głównie wieżą i działem (SA 35 z większą penetracją ale musiała mieć mniej pocisków).
Przypisy
- ↑ Karol Rudy. O czołgu polskim raz jeszcze. „Poligon”. Nr 1(18)/2010, s. 12-13, styczeń – luty 2010. Magnum-X.
Bibliografia
- Paweł Żurkowski Niezasłużony awans francuski czołg "średni" Renault D-2, Nowa Technika Wojskowa Nr 1/2005
- Pascal Danjou, 2008, Renault D2, Éditions du Barbotin, ISBN 978-2-917661-02-4
Linki zewnętrzne
- Chars-francais.net
- Aviarmor - Dane o czołgu
- p
- d
- e
Czołgi rozpoznawcze | |
---|---|
Czołgi lekkie | |
Czołgi średnie | |
Czołgi ciężkie | |
Samochody pancerne |
|
Pozostałe |
|