Dialog (literatura)

Zobacz też: inne znaczenia wyrazu „dialog”.

Dialog – wypowiedź wielopodmiotowa, rozmowa dwóch lub większej liczby osób[1].

Dialog występuje w utworach literackich: w dramacie stanowi podstawową formę wypowiedzi, w epice obok narracji stanowi jedną z form podawczych.

Dialog jako gatunek literatury stosowanej, utwór literacki, złożony jest z odrębnych wypowiedzi na wspólny temat; nie ma jednak charakteru dzieła dramatyczno-scenicznego i jest zapisany. W starożytności dialogi były podstawową formą wypowiedzi na temat filozofii, np. dialogi Platona. Popularnym również w renesansie, przykładem z tego okresu jest Krótka rozprawa między trzema osobami, Panem, Wójtem a Plebanem Mikołaja Reja.

Dialogiem nazywa się również rozmowę dwóch lub więcej osób w obrębie innego dzieła literackiego: powieści, opowiadania, noweli itd.

Gatunkiem literatury stosowanej jest też „rozmowa”, czyli dialog ustny, związany z konkretną sytuacją życiową.

Według Józefa Tischnera[2]:

Dialog oznacza, że ludzie wyszli z kryjówek, zbliżyli się do siebie, rozpoczęli wymianę zdań. Początek dialogu – wyjście z kryjówki – jest już dużym wydarzeniem. Trzeba się wychylić, przekroczyć próg, wyciągnąć rękę, znaleźć wspólne miejsce do rozmowy.

Przypisy

Zobacz w Wikiźródłach kategorię
Dialog
  1. dialog. [w:] Słownik języka polskiego [on-line]. WN PWN SA. [dostęp 2018-02-02].
  2. Jacek Kołtan. Ludzie z kryjówek. „Tygodnik Powszechny”, 25.08.2009. Tygodnik Powszechny sp. z o.o.. ISSN 0041-4808. 
Kontrola autorytatywna (motyw w sztuce):
  • LCCN: sh85037531
  • GND: 4012061-2
  • NDL: 00572579
  • BnF: 12481481z
  • BNCF: 14751
  • NKC: ph119422
  • J9U: 987007553038205171
  • LNB: 000049267, 000091785
  • Britannica: art/dialogue
  • Universalis: dialogue
  • БРЭ: 4046295
  • SNL: dialog
  • Catalana: 0098884
  • DSDE: dialog