Dieter Schenk

Ten artykuł dotyczy niemieckiego kryminologa. Zobacz też: inne osoby o tym nazwisku.
Dieter Schenk
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 marca 1937
Frankfurt nad Menem

Zawód, zajęcie

kryminolog

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RFN Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RP
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Dieter Schenk, Lampertsfeld 2017
Dieter Schenk w IPN (2018)

Dieter Schenk (ur. 14 marca 1937 we Frankfurcie nad Menem) – niemiecki kryminolog, literat i niezależny publicysta. Autor książek o zbrodniach Niemiec nazistowskich głównie w Polsce[potrzebny przypis].

Życiorys

W latach 1963-1971 był pracownikiem Krajowego Urzędu Kryminalnego (policji kryminalnej) w Wiesbaden, w latach 1971-1972 studiował w akademii dowództwa policji, a następnie do roku 1979 był komendantem policji kryminalnej w Gießen. W kolejnych latach (1980-1980) dyrektor ds. kryminalnych w komórce Interpolu przy Federalnej Policji Kryminalnej Niemiec w Wiesbaden. Był członkiem grupy "Krytyczni Policjanci". W 1989 r. odszedł ze służby w Federalnej Policji Kryminalnej ze względu na współpracę BKA z reżimami stosującymi tortury, na którą Schenk się nie godził. W roku 1991 był jednym ze współzałożycieli organizacji Business Crime Control. Od 1993 prowadzi badania nad zbrodniami hitlerowskimi, zwłaszcza w Polsce. Od 1998 jest profesorem wizytującym Uniwersytetu Łódzkiego i prowadzi wykłady o historii narodowego socjalizmu. Działa w Amnesty International[potrzebny przypis].

Wydana przez niego książka Poczta Polska w Gdańsku: dzieje pewnego niemieckiego zabójstwa sądowego przyczyniła się do rehabilitacji przez sąd w Lubece gdańskich pocztowców, którzy po poddaniu się zostali skazani przez niemiecki sąd polowy na karę śmierci i rozstrzelani.

Oprócz książek o zbrodniach hitlerowskich pisze powieści, słuchowiska, sztuki teatralne oraz książki dla młodzieży.

Publikacje (wybór)

  • Poczta Polska w Gdańsku: dzieje pewnego niemieckiego zabójstwa sądowego, Gdańsk: Polnord – Oskar, 1999 ISBN 83-86181-44-3
  • Albert Forster – gdański namiestnik Hitlera: zbrodnie hitlerowskie w Gdańsku i Prusach Zachodnich, Gdańsk: Polnord – Oskar, 2002 ISBN 83-86181-83-4
  • Jak pogoniłam Hitlera: Gdańszczanka-Polka w ruchu oporu, tłum. Henryk Kleinzeller, Gdańsk: Wydawnictwo Marpress, 2006 ISBN 83-89091-82-8
  • Hans Frank: biografia generalnego gubernatora, tłum. Krzysztof Jachimczak, Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, 2009 ISBN 978-83-240-1227-5
  • Noc morderców. Kaźń polskich profesorów we Lwowie i holokaust w Galicji Wschodniej, tłum. Paweł Zarychta, Wydawnictwo Wysoki Zamek, Kraków 2011 ISBN 978-83-931373-5-0
  • Krakauer Burg. Wawel jako ośrodek władzy Generalnego Gubernatota Hansa Franka w latach 1939-1945, Wydawnictwo Wysoki Zamek, 2013, ISBN 9788393611737
  • Gdańsk 1930-1945. Koniec pewnego Wolnego Miasta, tłum. Wawrzyniec Sawicki, Wyd. Oskar, Gdańsk 2014, ISBN 978-83-6370-972-3.
  • Arthur Greiser. Biografia i proces namiestnika III Rzeszy w Kraju Warty. Współautor Witold Kulesza · tłum. Ewa i Grzegorz Bluszczowie, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2023, ISBN 978-83-8142-775-3

Wyróżnienia

Od rządu Republiki Federalnej Niemiec otrzymał Order Zasługi Republiki Federalnej Niemiec na Wstędze. W uznaniu zasług otrzymał w 1997 gdański medal św. Wojciecha, w 1998 medal 1000-lecia Gdańska i w 2003 honorowe obywatelstwo miasta Gdańska. W 2000 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, a w roku 2017 został doktorem honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego[1]. W 2012 otrzymał nagrodę Kustosz Pamięci Narodowej[2].

W 2012 jego książka pt. Noc morderców. Kaźń polskich profesorów we Lwowie i holokaust w Galicji Wschodniej została wyróżniona w kategorii „Najlepsza książka naukowa poświęcona dziejom Polski i Polaków w XX wieku” nagrodą jury w Konkursie Książka Historyczna Roku[3].

Życie prywatne

Mieszka w Lampertsfeld koło Schenklengsfeld w Hesji oraz w Berlinie. Ma cztery córki i pięcioro wnuków.

Przypisy

  1. Na skróty. Z Polski. „Angora. Wochenblatt”, s. 4, 2017-6-25. 
  2. Kustosz Pamięci Narodowej 2012. ipn.gov.pl. [dostęp 2018-03-01].
  3. Laureaci poprzednich edycji. ksiazkahistorycznaroku.pl. [dostęp 2015-11-23].

Bibliografia

  • Nasze Miasto. gdansk.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-26)].
  • Strona informacyjna
  • ISNI: 0000000121448304, 0000000382343586
  • VIAF: 265582337
  • LCCN: n88614976
  • GND: 12481042X
  • LIBRIS: mkz25j853r4hq45
  • BnF: 13620423s
  • SUDOC: 056612842
  • NKC: js2010592146
  • NTA: 074582607
  • BIBSYS: 2019639
  • CiNii: DA18404065
  • PLWABN: 9810661938605606
  • NUKAT: n99000875
  • J9U: 987007267629805171
  • CONOR: 176352355
  • LIH: LNB:DIyK;=Bn
  • WorldCat: lccn-n88614976