Epenteza

Epenteza (z gr. ἐπένθεσις epénthesis „wtrącenie”)[1] – zjawisko językowe, polegające na wstawieniu głoski epentetycznej (niemającej umotywowania etymologicznego), samogłoski lub spółgłoski, zwykle celem uniknięcia trudnej do wymówienia zbitki głosek lub rozziewu. Np. pol. wewnątrz (e ruchome), kropla < kroplja < kropja (jotyzacja prasłowiańska – w polskim jej ślady pojawiają się niekonsekwentnie), niem. hoffentlich, Zeitungsjunge, łac. comburo (z con + uro), ang. łączące R itp.[2]

Zobacz też

Przypisy

  1. Henry GeorgeH.G. Liddell Henry GeorgeH.G., RobertR. Scott RobertR., ἐπένθεσις, [w:] A Greek-English Lexicon [online] [dostęp 2018-07-15]  (ang.).
  2. Polański 1999 ↓, s. 145.

Bibliografia

  • KazimierzK. Polański KazimierzK. (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. 2, Wrocław: Ossolineum, 1999, ISBN 83-04-04445-5, OCLC 835934897 .
Encyklopedie internetowe (dołączenie):
  • Treccani: epentesi
  • БРЭ: 4936561
  • SNL: svarabhakti_-_språkvitenskap
  • Catalana: 0103534