Epicedium
 | Ten artykuł od 2018-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Epicedium (gr. epikedeion) – literacki utwór żałobny, którego twórcą jest Symonides. Ma określony schemat retoryczny:
- laudatio - pochwała zalet, zasług zmarłego
- comploratio - opłakiwanie
- consolatio - pocieszenie
Może się także wiązać z napomnieniem - exhortatio (np. Tren XIX Jana Kochanowskiego). W epicedium bohaterem może być tylko osoba dorosła, sławna, z określonymi zasługami, bohater (tu występuje znaczna różnica z Trenami Kochanowskiego)[1].
Składniki klasycznego epicedium:
- wstęp (exordium),
- pochwała zmarłego (laudatio),
- pochwała (laudes),
- ukazanie wielkości straty (iacturae demonstratio),
- część komploracyjna (comploratio- opłakiwanie),
- żal (luctos),
- pocieszenie (consolatio),
- napomnienie (exhortatio)[2].
