Francisco de Asís Vidal y Barraquer

Francisco de Asís Vidal y Barraquer
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego Diligentes altertrum
Kraj działania

Hiszpania

Data i miejsce urodzenia

3 października 1868
Cambrils

Data i miejsce śmierci

13 września 1943
Fryburg (Szwajcaria)

Arcybiskup Tarragony
Okres sprawowania

1919–1943

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

17 września 1899

Nominacja biskupia

10 listopada 1913

Sakra biskupia

26 kwietnia 1914

Kreacja kardynalska

7 marca 1921
Benedykt XV

Kościół tytularny

S. Sabina

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

26 kwietnia 1914

Konsekrator

Antolín López y Peláez(inne języki)

Współkonsekratorzy

Ramón Barberá y Boada(inne języki)
Ramón Guillamet y Coma(inne języki)

Konsekrowani biskupi
Miguel de los Santos Serra y Sucarrats(inne języki) 1923
Isidro Gomá y Tomá 1927
Juan Solá y Farrell(inne języki) 1931
José Cartaña y Inglés(inne języki) 1934
Manuel Borras 1934
Współkonsekrowani biskupi
Valentín Comellas y Santamaría(inne języki) 1920
Justí Guitart y Vilardebó 1920

Francisco de Asís Vidal y Barraquer (ur. 3 października 1868 w Cambrils, zm. 13 września 1943 we Fryburgu) – hiszpański duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Tarragony.

Życiorys

Święcenia kapłańskie przyjął 17 września 1899 w Tarragonie. Pracę duszpasterską prowadził w archidiecezji Tarragony między innymi; ekonom 1905, wikariusz generalny 1909 - 1913, wikariusz kapitulny 1911 - 1913. 10 listopada 1913 otrzymał nominację na biskupa tytularnego Pentacomia(inne języki) i administratora apostolskiego diecezji Solsony. Konsekrowany 26 kwietnia 1914 w archikatedrze metropolitalnej w Tarragonie(inne języki) przez abp. Antolína Lópeza Peláeza(inne języki), ordynariusza Tarragony. 7 maja 1919 mianowany arcybiskupem metropolitą Tarragony. Na konsystorzu 7 marca 1921 papież Benedykt XV wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem kardynała-prezbitera S. Sabinae. Brał udział w konklawe w 1922 i w 1939, na którym kolejno wybrano na papieża Piusa XI i Piusa XII. W sierpniu 1936 został zmuszony do opuszczenia Hiszpanii. Przebywał w klasztorze kartuzów w Farneta koło miejscowości Lukka, a potem też w klasztorze kartuzów w Valsainte w Szwajcarii. Zmarł 13 września 1943 roku we Fryburgu. Pochowano go w szwajcarskim klasztorze kartuzów w Valsainte, a w maju 1978 roku jego szczątki złożono w archikatedrze metropolitalnej Tarragony.

Bibliografia

  • Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-27)].
  • Sylwetka na stronie Davida M Cheneya
  • p
  • d
  • e
Hiszpańscy kardynałowie
Zmarli kardynałowie (XX–XXI wiek)
Żyjący kardynałowie
bez uprawnień elektorskich
Żyjący kardynałowie elektorzy
  • w nawiasach podano daty kreacji kardynalskich
  • ISNI: 0000000107989737
  • VIAF: 34620792
  • LCCN: n50053149
  • GND: 119247674
  • LIBRIS: gdsvrns020m6s2v
  • BnF: 13542159p
  • SUDOC: 068719396
  • BNE: XX872270
  • NTA: 135554357
  • Open Library: OL2049440A
  • CANTIC: a10364985
  • Catalana: 0070419