Granica bułgarsko-rumuńska

Ten artykuł od 2016-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Granica bułgarsko-rumuńska – granica państwowa, pomiędzy Rumunią oraz Bułgarią, istniejąca od uzyskania niepodległości przez Bułgarię i Rumunię w roku 1878.

Kształtowanie się granicy

Granica powstała w 1878 na kongresie berlińskim. Od obecnej różniła się odcinkiem lądowym, gdyż część Dobrudży pozostawała pod kontrolą osmańską. W 1913 roku Rumunia zajęła ten obszar. Odcinek linearny biegł wówczas pomiędzy bułgarskimi miastami Ruse i Warna. Rumuni utrzymali kontrolę do maja 1918, a odzyskali w listopadzie 1919 i kontrolowali do września 1940 roku. Po zakończeniu II wojny światowej granica nie uległa już zmianie.

Przebieg granicy

Granica biegnie na prawie całej długości wzdłuż rzeki Dunaj, od miasteczka Bregova (BGR), aż do Silistry (BGR) i Călărași (ROU). Następnie rzeka Dunaj skręca na północ, a granica biegnie dalej na południowy wschód i osiąga wybrzeże Morza Czarnego pomiędzy Szabłą (BGR) i Mangalią (ROU).