Józef Sandel

Ten artykuł dotyczy polskiego architekta, historyka sztuki oraz działacza społecznego. Zobacz też: inne osoby o tym nazwisku.

Józef Sandel

יוסף סאנדעל

Data i miejsce urodzenia

29 września 1894
Kołomyja

Data i miejsce śmierci

1 grudnia 1962
Warszawa

Zawód, zajęcie

historyk sztuki, publicysta

Multimedia w Wikimedia Commons

Józef Sandel (jid. יוסף סאנדעל; ur. 29 września 1894 w Kołomyi, zm. 1 grudnia 1962 w Warszawie) – polski historyk sztuki i publicysta żydowskiego pochodzenia, działacz Żydowskiego Towarzystwa Krzewienia Sztuk Pięknych w Warszawie.

Był najmłodszym z siedmiorga dzieci Awigdora Sandla. Ukończył szkołę powszechną im. barona M. Hirscha w Kołomyi.

Pochowany jest na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 7, rząd 2)^[1]^[2].

Jego żona, Ernestyna Podhorizer-Sandel (1903–1984) była wieloletnim kustoszem Muzeum Żydowskiego Instytutu Historycznego, autorką życiorysów do Słownika Artystów Polskich.

Twórczość

1957: Żydowscy artyści plastycy ofiary hitlerowskiej okupacji w Polsce, cz. 2
1957: Żydowscy artyści plastycy ofiary hitlerowskiej okupacji w Polsce, cz. 1
1954: Motywy żydowskie w sztuce polskiej
1952: Szmul Hirszenberg. Jego życie i twórczość

Przypisy

↑ Grób Józefa Sandla w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie
↑ Cmentarze m. st. Warszawy. Cmentarze żydowskie. Warszawa: Rokart, 2003. ISBN 83-916419-3-7.