Jan Kanty Federowicz
Jan Kanty Federowicz (przed 1901) | |||
Data i miejsce urodzenia | 6 sierpnia 1858 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 13 lipca 1924 | ||
Prezydent Krakowa | |||
Okres | od 6 marca 1918 | ||
Poprzednik | Juliusz Leo | ||
Następca | |||
Poseł na Sejm Ustawodawczy (II RP) | |||
Okres | od 1919 | ||
Przynależność polityczna | Klub Pracy Konstytucyjnej | ||
Odznaczenia | |||
|
Jan Kanty Federowicz (ur. 6 sierpnia 1858 w Krakowie, zm. 13 lipca 1924 tamże) – polski działacz samorządowy, prezydent Krakowa, poseł na Sejm Ustawodawczy w II RP, kupiec.
Życiorys
Pochodził z rodziny kupieckiej, był synem radnego krakowskiego Jana Nepomucena i Eleonory z Hłasków. Uczęszczał do szkoły realnej w Krakowie, następnie studiował na Akademii Handlowej w Pradze; odbył praktyki handlowe w Bordeaux, Warszawie i Bremie. W 1882 przejął kierownictwo rodzinnego przedsiębiorstwa handlu winami i towarami kolonialnymi; rozwinął znacznie przedsiębiorstwo, a w 1920 przeszedł na produkcję win szampańskich.
Od 1896 był radnym w krakowskiej Radzie Miejskiej (po śmierci ojca), zajmował się m.in. problematyką budżetu. W latach 1901–1914 pełnił również mandat w galicyjskim Sejmie Krajowym, gdzie blisko współpracował z Juliuszem Leo. Przyczynił się do powołania w Krakowie Szkoły Handlowej oraz wybudowania dla tej placówki gmachu. W 1914 roku jako przedstawiciel demokratów był członkiem sekcji zachodniej Naczelnego Komitetu Narodowego[1]. 1916 został I wiceprezydentem Krakowa, w czasie I wojny światowej nadzorował referat aprowizacyjny. 6 marca 1918 po śmierci Juliusza Leo został prezydentem Krakowa[2]. Rok później przy poparciu ludowców i narodowców został posłem na Sejm Ustawodawczy, gdzie kierował Klubem Pracy Konstytucyjnej. Funkcję prezydenta Krakowa pełnił do końca życia. Ponadto był prezydentem krakowskiej Izby Handlowej i Przemysłowej (jako następca Maurycego Dattnera od 1913)[3], prezesem Towarzystwa Turystycznego oraz członkiem Rady Kolejowej.
Życie prywatne
Był żonaty z Zofią (zm. 1912), córką Jerzego Michała Goebla (radnego krakowskiego, starszego zboru ewangelickiego), aktywną w działalności charytatywnej. Młodszym bratem Jana Kantego był Tadeusz, prawnik, działacz gospodarczy. Zamieszkiwał przy ul. Studenckiej 1[4]. Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (pas 28, zach.).
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)[5]
Przypisy
- ↑ Konstanty Srokowski, N.K.N. Zarys historii Naczelnego Komitetu Narodowego, Kraków 1923, s. 147.
- ↑ Dominika Hołuj. Rola samorządu terytorialnego w kształtowaniu procesu rozwoju Miasta Krakowa w okresie autonomii (1866-1918). „Zeszyty naukowe Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Bochni”. 5. s. 50.
- ↑ Nowy prezydent Izby handlowej i przemysłowej. „Nowości Illustrowane”. Nr 4, s. 16, 25 stycznia 1913.
- ↑ † Ś. p. Jan Kanty Federowicz. „Nowości Illustrowane”. Nr 29, s. 3, 19 lipca 1924.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 17.
Bibliografia
- Karol Rolle. Jan Kanty Federowicz, w: Polski Słownik Biograficzny, tom VI, 1948.
- p
- d
- e
Prezydenci Krakowa (1792–1816) |
|
---|---|
Prezydenci Krakowa (1848–1939) |
|
Komisarze Krakowa (1939–1945) |
|
Prezydenci Krakowa (1945–1950) |
|
Przewodniczący Prezydium Rady Narodowej Krakowa (1950–1973) |
|
Prezydenci Krakowa (od 1973) |
|
- p
- d
- e
Z urzędu |
|
---|---|
Reprezentanci kół poselskich |
|
Przedstawiciele rządu |
|
Niestali przedstawiciele wojska |
- pogrubienie – członkowie rady przez cały okres jej istnienia; kursywa – członkowie rady odwołani przed końcem jej istnienia