Michaił Jużny

Michaił Jużny
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1982
Moskwa

Wzrost

182 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1999

Zakończenie kariery

20 września 2018

Trener

Boris Sobkin

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

10

Najwyżej w rankingu

8 (28 stycznia 2008)

Australian Open

QF (2008)

Roland Garros

QF (2010)

Wimbledon

QF (2012)

US Open

SF (2006, 2010)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

9

Najwyżej w rankingu

38 (11 kwietnia 2011)

Australian Open

QF (2014)

Roland Garros

3R (2006)

Wimbledon

1R (2004, 2006, 2014, 2015)

US Open

QF (2006)

Multimedia w Wikimedia Commons

Michaił Michajłowicz Jużny, ros. Михаил Михайлович Южный (ur. 25 czerwca 1982 w Moskwie) – rosyjski tenisista, zdobywca Pucharu Davisa, olimpijczyk.

Kariera tenisowa

Karierę tenisową Jużny rozpoczął w roku 1999. W tym samym roku wygrał cztery turnieje z serii ITF Futures. W następnym roku zaczął częściej grać w rozgrywkach ATP Challenger Tour oraz ponadto doszedł pod koniec sezonu do ćwierćfinału turnieju ATP World Tour w Moskwie. W 2001 roku Rosjanin osiągnął IV rundę Wimbledonu oraz dodatkowo doszedł do półfinału turnieju w Kopenhadze.

Na początku lipca 2002 roku wygrał turniej w Stuttgarcie, gdzie w pojedynku finałowym pokonał Guillermo Cañasa. Pod koniec października osiągnął również finał zawodów w Petersburgu, jednak w finale nie sprostał Sébastienowi Grosjeanowi.

Sezon 2003 Rosjanin zakończył bez turniejowego zwycięstwa, natomiast w 2004 roku, pod koniec września, doszedł do finału w Pekinie, przegrywając finałowy mecz z Maratem Safinem. Miesiąc później Jużny zatriumfował w Petersburgu, a w finale pokonał Karola Becka. W 2004 roku Jużny zagrał na igrzyskach olimpijskich w Atenach, gdzie awansował do ćwierćfinału gry pojedynczej. Odpadł po porażce z Mardym Fishem. Uczestniczył również w turnieju deblowym, z którego został wyeliminowany w I rundzie.

Rok 2005 Jużny rozpoczął od deblowego finału w Ad-Dausze, gdzie razem z Andreim Pavelem przegrał w finale z Hiszpanami Albertem Costą i Rafaelem Nadalem. Kolejny deblowy finał rozegrał w Pekinie (wspólnie z Dmitrijem Tursunowem), natomiast w Moskwie wygrał swój pierwszy turniej w grze podwójnej, tworząc parę z Maksem Mirnym. W finale pokonali Igora Andriejewa i Nikołaja Dawydienkę.

W 2006 roku, podczas wielkoszlemowego US Open Jużny awansował do półfinału, eliminując po drodze m.in. Tommy'ego Robredo oraz Rafaela Nadala. Pojedynek o finał zawodów przegrał z Andym Roddickiem.

W roku 2007 Rosjanin wygrał w lutym singlowy turniej w Rotterdamie, pokonując w finale Ivana Ljubičicia. Dodatkowo triumfował także w rozgrywkach deblowych w Ad-Dauhsze (w parze z Nenadem Zimonjiciem) oraz Monachium (wspólnie z Philippem Kohlschreiberem). Ponadto w marcu doszedł do finału zawodów singlowych w Dubaju (porażka z Rogerem Federerem) oraz Monachium (porażka z Philippem Kohlschreiberem).

Na początku 2008 roku Jużny wygrał w Ćennaju tracąc w meczu finałowym z Nadalem jednego gema, natomiast podczas Australian Open osiągnął ćwierćfinał, eliminując m.in. Nikołaja Dawydienkę; przegrał z Jo-Wilfriedem Tsongą. W lutym, razem z Kohlschreiberem, osiągnął finał gry podwójnej w Rotterdamie, z kolei w czerwcu w Halle wygrał swój czwarty deblowy tytuł, będąc z parze z Mischą Zverevem. Kolejny triumf deblowy Rosjanin odniósł na przełomie września i października w Tokio, grając ponownie razem ze Zverevem. Latem zagrał ponadto na igrzyskach olimpijskich w Pekinie. Awansował do III rundy turnieju singlowego i II rundy rozgrywek deblowych.

W 2009 roku pierwszy finał w sezonie Jużny rozegrał w Monachium, jednak spotkanie finałowe przegrał z Tomášem Berdychem. W czerwcu zdobył deblowy tytuł w Londynie (dzielnica Queen's), partnerując Wesleyowi Moodiemu. W październiku awansował do finału singla w Tokio (porażka z Jo-Wilfriedem Tsongą), a następnie zwyciężył w Moskwie, nie tracąc w turnieju seta. Na początku listopada osiągnął finał w Walencji, jednak przegrał decydujący mecz z Andym Murrayem.

W lutym 2010 roku Rosjanin awansował do dwóch finałów w grze pojedynczej, najpierw w Rotterdamie, przegrywając w finale przez krecz w drugim secie z Robinem Söderlingiem, a następnie w Dubaju, gdzie został pokonany przez Novaka Đokovicia. Na początku maja zwyciężył w Monachium. W finale pokonał Chorwata Marina Čilicia. Podczas wielkoszlemowego Rolanda Garrosa uzyskał ćwierćfinał, w którym przegrał z Tomášem Berdychem. W czerwcu wygrał deblowe rozgrywki w Halle, a w październiku osiągnął po raz drugi w karierze półfinał US Open. Mecz o finał imprezy przegrał z Rafaelem Nadalem. Na początku października Rosjanin wygrał swój drugi turniej w sezonie, na twardych kortach w Kuala Lumpur, pokonując w finale Andrieja Gołubiewa. Pod koniec października Rosjanin zagrał w Petersburgu, gdzie awansował do finału, w którym nie sprostał jednak Michaiłowi Kukuszkinowi.

Pod koniec lutego 2011 roku Jużny awansował wraz z Serhijem Stachowskim do finału gry podwójnej w Dubaju. Pojedynek finałowy wygrali z deblem Jérémy Chardy-Feliciano López.

Po blisko półtorarocznej przerwie Jużny osiągnął finał singlowy, na kortach w Zagrzebiu w lutym 2012 roku. W spotkaniu o tytuł Rosjanin pokonał w dwóch setach Lukáša Lacko. Turniej zakończył się również wygraną Rosjanina w grze podwójnej. Tworząc parę z Markosem Pagdatisem pokonali w finale debel Ivan Dodig-Mate Pavić. Latem Jużny po raz trzeci wystąpił na igrzyskach olimpijskich, w Londynie. Z turnieju singlowego i mikstowego odpadł w I rundzie, z kolei w grze podwójnej dotarł do II rundy.

W czerwcu 2013 roku tenisista rosyjski awansował po raz pierwszy w karierze do finału gry pojedynczej na nawierzchni trawiastej, w Halle. Mecz o tytuł przegrał jednak w trzech setach z Rogerem Federerem. W połowie lipca Jużny zwyciężył w turnieju w Gstaad, po wyeliminowaniu m.in. w ćwierćfinale Juana Mónaco, przeciwko któremu obronił trzy piłki meczowe. Spotkanie finałowe wygrał z Robinem Haase. W październiku Jużny triumfował w Walencji, odnosząc tym samym drugie w karierze zwycięstwo w zawodach serii ATP World Tour 500. W meczu finałowym pokonał Davida Ferrera.

Ostatni start w karierze Rosjanina miał miejsce we wrześniu 2018 w Petersburgu, gdzie awansował do drugiej rundy, ponosząc porażkę z Robertem Bautistą-Agutem.

Od roku 2000 Jużny reprezentował Rosję w Pucharze Davisa. W 2002 roku miał znaczący wkład w zdobycie tytułu przez ekipę z Rosji, która w finale pokonała Francję 3:2. Jużny rozegrał decydujący mecz w tej rundzie przeciwko Paulowi-Henriemu Mathieu, odrabiając stratę dwóch setów. W 2006 roku ponownie Rosjanie sięgnęli po zwycięstwo w rozgrywkach. Pomimo tego, że Jużny nie wystąpił w finale z Argentyną przyczynił się do końcowego triumfu eliminując we wcześniejszej rundzie reprezentację USA (zdobył punkt wygrywając mecz z Jamesem Blakiem).

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 8. miejscu pod koniec stycznia 2008 roku, z kolei w zestawieniu deblistów w kwietniu 2011 roku zajmował 38. pozycję.

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (10–11)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 21 lipca 2002 Stuttgart Ceglana Argentyna Guillermo Cañas 6:3, 3:6, 3:6, 6:4, 6:4
Finalista 1. 27 października 2002 Petersburg Twarda (hala) Francja Sébastien Grosjean 5:7, 4:6
Finalista 2. 19 września 2004 Pekin Twarda Rosja Marat Safin 6:7(4), 5:7
Zwycięzca 2. 31 października 2004 Petersburg Dywanowa (hala) Słowacja Karol Beck 6:2, 6:2
Zwycięzca 3. 25 lutego 2007 Rotterdam Twarda (hala) Chorwacja Ivan Ljubičić 6:2, 6:4
Finalista 3. 3 marca 2007 Dubaj Twarda Szwajcaria Roger Federer 4:6, 3:6
Finalista 4. 6 maja 2007 Monachium Ceglana Niemcy Philipp Kohlschreiber 6:2, 3:6, 4:6
Zwycięzca 4. 5 stycznia 2008 Ćennaj Twarda Hiszpania Rafael Nadal 6:0, 6:1
Finalista 5. 10 maja 2009 Monachium Ceglana Czechy Tomáš Berdych 4:6, 6:4, 6:7(5)
Finalista 6. 11 października 2009 Tokio Twarda Francja Jo-Wilfried Tsonga 3:6, 3:6
Zwycięzca 5. 25 października 2009 Moskwa Twarda (hala) Serbia Janko Tipsarević 6:7(5), 6:0, 6:4
Finalista 7. 8 listopada 2009 Walencja Twarda Wielka Brytania Andy Murray 3:6, 2:6
Finalista 8. 14 lutego 2010 Rotterdam Twarda (hala) Szwecja Robin Söderling 4:6, 0:2 krecz
Finalista 9. 27 lutego 2010 Dubaj Twarda (hala) Serbia Novak Đoković 5:7, 7:5, 3:6
Zwycięzca 6. 9 maja 2010 Monachium Ceglana Chorwacja Marin Čilić 6:3, 4:6, 6:4
Zwycięzca 7. 3 października 2010 Kuala Lumpur Twarda (hala) Kazachstan Andriej Gołubiew 6:7(7), 6:2, 7:6(3)
Finalista 10. 1 listopada 2010 Petersburg Twarda (hala) Kazachstan Michaił Kukuszkin 3:6, 6:7(2)
Zwycięzca 8. 5 lutego 2012 Zagrzeb Twarda (hala) Słowacja Lukáš Lacko 6:2, 6:3
Finalista 11. 16 czerwca 2013 Halle Trawiasta Szwajcaria Roger Federer 7:6(5), 3:6, 4:6
Zwycięzca 9. 28 lipca 2013 Gstaad Ceglana Holandia Robin Haase 6:3, 6:4
Zwycięzca 10. 27 października 2013 Walencja Twarda (hala) Hiszpania David Ferrer 6:3, 7:5

Gra podwójna (9–3)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 8 stycznia 2005 Ad-Dauha Twarda Rumunia Andrei Pavel Hiszpania Albert Costa
Hiszpania Rafael Nadal
3:6, 6:4, 3:6
Finalista 2. 18 września 2005 Pekin Twarda Rosja Dmitrij Tursunow Stany Zjednoczone Justin Gimelstob
Australia Nathan Healey
6:4, 3:6, 2:6
Zwycięzca 1. 16 października 2005 Moskwa Dywanowa (hala) Białoruś Maks Mirny Rosja Igor Andriejew
Rosja Nikołaj Dawydienko
6:1, 6:1
Zwycięzca 2. 6 stycznia 2007 Ad-Dauha Twarda Serbia Nenad Zimonjić Czechy Martin Damm
Indie Leander Paes
6:1, 7:6(3)
Zwycięzca 3. 6 maja 2007 Monachium Ceglana Niemcy Philipp Kohlschreiber Czechy Jan Hájek
Czechy Jaroslav Levinský
6:1, 6:4
Finalista 3. 24 lutego 2008 Rotterdam Twarda (hala) Niemcy Philipp Kohlschreiber Czechy Tomáš Berdych
Rosja Dmitrij Tursunow
5:7, 6:3, 7–10
Zwycięzca 4. 15 czerwca 2008 Halle Trawiasta Niemcy Mischa Zverev Czechy Lukáš Dlouhý
Indie Leander Paes
3:6, 6:4, 10–3
Zwycięzca 5. 5 października 2008 Tokio Twarda Niemcy Mischa Zverev Czechy Lukáš Dlouhý
Indie Leander Paes
6:3, 6:4
Zwycięzca 6. 14 czerwca 2009 Londyn (Queen's) Trawiasta Południowa Afryka Wesley Moodie Brazylia Marcelo Melo
Brazylia André Sá
6:4, 4:6, 10–6
Zwycięzca 7. 13 czerwca 2010 Halle Trawiasta Ukraina Serhij Stachowski Czechy Martin Damm
Słowacja Filip Polášek
4:6, 7:5, 10–7
Zwycięzca 8. 26 lutego 2011 Dubaj Twarda Ukraina Serhij Stachowski Francja Jérémy Chardy
Hiszpania Feliciano López
4:6, 6:3, 10–3
Zwycięzca 9. 5 lutego 2012 Zagrzeb Twarda (hala) Cypr Markos Pagdatis Chorwacja Ivan Dodig
Chorwacja Mate Pavić
6:2, 6:2

Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)

Turniej 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 Wygrane turnieje Bilans w turnieju
Australian Open 3R 3R 4R 1R 2R 1R 3R QF 1R 3R 3R 1R 2R 2R 1R 1R 1R 0 / 17 20–17
French Open 1R 1R 2R 3R 2R 2R 4R 3R 2R QF 3R 3R 4R 2R 1R 1R 1R 1R 0 / 18 23–18
Wimbledon 4R 4R 2R 1R 4R 3R 4R 4R 1R 2R 4R QF 4R 2R 1R 2R 2R 1R 0 / 18 32–18
US Open 3R 1R 3R 3R SF 2R 2R SF 1R 1R QF 1R 2R 3R 2R 1R 0 / 16 26–16
Wygrane turnieje 0 / 4 0 / 3 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 3 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 3 0 / 4 0 / 3 0 / 4 0 / 4 0 / 69 N/A
Bilans spotkań 7–4 5–3 5–4 4–4 7–4 8–4 9–4 9–3 2–4 12–4 7–4 6–4 11–4 3–3 1–4 3–3 2–4 0–4 N/A 101–69

Bibliografia

  • Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-29]  (ang.).
  • Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-29]  (ang.).
  • Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-29]  (ang.).