ORP Admirał Sierpinek
 ORP „Admirał Sierpinek” w 1930 r. | |||
| Historia | |||
 Polska | |||
| Nazwa | Tatiana / T-2 / ORP Admirał Sierpinek | ||
|---|---|---|---|
| Wejście do służby | 13 sierpnia 1920 | ||
| Wycofanie ze służby | 18 września 1939 | ||
 Marynarka Wojenna ZSRR | |||
| Nazwa | Pripjat | ||
| Wejście do służby | 1941 | ||
| Wycofanie ze służby | 1941 | ||
| Los okrętu | zatopiony | ||
| Dane taktyczno-techniczne | |||
| Wyporność | 117,5 tony | ||
| Długość | 45 m | ||
| Szerokość | 9,6 m | ||
| Zanurzenie | 0,7 | ||
| Napęd | |||
| 1 maszyna parowa podwójnego rozprężania o mocy 80 KM bocznokołowiec | |||
| Prędkość | 14 km/godz. | ||
| Uzbrojenie | |||
| 2 ckm 7,92 mm Maxim wz. 08 | |||
| Załoga | 49 ludzi | ||
| |||
ORP Admirał Sierpinek – polski okręt sztabowy, dawny rosyjski parowiec „Tatiana”. Służył w Flotylli Rzecznej Marynarki Wojennej Polskiej Marynarki Wojennej od 13 sierpnia 1920 do 18 września 1939. Nazwa upamiętniała Mateusza Sierpinka – pierwszego polskiego admirała (XVI w.).
Historia
Pierwotnie rosyjski statek towarowo-pasażerski, w marcu 1919 zmobilizowany przez bolszewików do Wojennej Flotylli Prypeckiej jako okręt-baza wodnosamolotów. Zdobyty przez Polaków 27 kwietnia 1920 roku w Czarnobylu i wcielony do służby jako transportowiec „T-2”. Podczas odwrotu wojsk polskich samozatopiony 25 lipca 1920 na Pinie, wydobyty przez wojska sowieckie, przeholowany do Mostów Wołyńskich i tam podczas ich odwrotu ponownie samozatopiony. Ponownie wydobyty przez Polaków w kwietniu 1921 roku, gruntownie wyremontowany w stoczni w Modlinie i w 1922 wcielony do Flotylli Wiślanej.
W 1925 roku skierowany do Szkoły Specjalistów Morskich w Świeciu, gdzie służył jako okręt szkoleniowy.
W październiku 1928 roku został skierowany do Flotylli Pińskiej, gdzie od kwietnia 1929 roku służył jako statek sztabowy. W 1935 roku został gruntownie wyremontowany i przebudowany.
W wypadku wojny miał pełnić zadanie dozorowania przepraw na rzece Prypeć w rejonie Kanału Sytnickiego. 30 sierpnia 1939 roku okręt udał się na wyznaczone miejsce. Po agresji sowieckiej 17 września musiał zostać samozatopiony, gdyż niskie stany wód uniemożliwiały żeglugę.
Wydobyty przez Rosjan w 1941 i wcielony do służby jako statek sztabowy „Pripjat” („Prypeć”). Po wybuchu wojny niemiecko-radzieckiej w czerwcu 1941 wycofany na Dniepr i tam zatopiony przez Luftwaffe.
Bibliografia
- Mariusz Borowiak: Zapomniana Flota. Mokrany. Gdańsk: Wydawnictwo Finna, 2006. ISBN 83-89929-80-5.;
- JerzyJ. Pertek JerzyJ., Wielkie dni małej floty, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1987, ISBN 83-210-0542-X, OCLC 69489387 .
- Wielka Encyklopedia Uzbrojenia 1918-1939. weu1918-1939.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-09)].
- p
- d
- e
Okręty rzeczne Polskiej Marynarki Wojennej 1918-1939
| Monitory rzeczne typu „B” (gdańskie) |
|
|---|---|
| Monitory rzeczne „krakowskie” |
|
| Kanonierki rzeczne | |
| Kutry uzbrojone | |
| Ciężkie kutry uzbrojone |
|
| Statki sztabowe |
|
| Kutry zwiadu artyleryjskiego i łączności |
|
| Kutry meldunkowe |
|
| Ścigacze rzeczne |
|
| Statki uzbrojone |
|
| Okręty minowe i trałowce rzeczne | |
| Jednostki pomocnicze |
|
