Organizacja Paktu Azji Południowo-Wschodniej
państwa członkowskie SEATO (1971-73) | |||
Siedziba | Bangkok | ||
---|---|---|---|
Członkowie | 9 | ||
Utworzenie | 8 września 1954 | ||
Rozwiązanie | 30 czerwca 1977 | ||
|
Organizacja Paktu Azji Południowo-Wschodniej, ang. South East Asia Treaty Organization (SEATO) – organizacja wojskowo-polityczna z siedzibą w Bangkoku, która powstała na mocy paktu z Manili 8 września 1954[1]. Układ spisano w językach angielskim i francuskim, depozytariuszem został rząd Filipin. Zarejestrowany przez Sekretariat ONZ zgodnie z art. 102 Karty ONZ 13 kwietnia 1955 r.[2]
Historia
Była ona odpowiedzią Stanów Zjednoczonych na klęskę Francji w Indochinach. Celem powstania organizacji było powstrzymywanie postępów komunizmu w południowo-wschodniej Azji. Obszar jego działania obejmował także kraje Indochin. Celem paktu było pokojowe rozwiązywanie sporów, strony paktu zobowiązywały się do udzielania pomocy w zwalczaniu agresji, co faktycznie oznaczało niedopuszczanie do poszerzania wpływów komunizmu, przejmowania władzy przez ugrupowania lewicowe.
Zrzeszała następujące kraje:
- Australia
- Bangladesz (jako Pakistan Wschodni)
- Filipiny
- Francja
- Wielka Brytania
- Stany Zjednoczone
- Nowa Zelandia
- Pakistan
- Tajlandia
W strefie oddziaływania paktu (nieformalnie) znajdowały się również:
Pakt zawarto na czas nieograniczony, z możliwością wystąpienia po upływie roku od zawiadomienia depozytariusza (art. 10). Pakistan opuścił organizację 7 listopada 1973, a Francja 30 czerwca 1974. Spowodowało to głosy podważające sens dalszego trwania organizacji. Dnia 30 czerwca 1977 roku podczas konferencji w Bangkoku sojusz został rozwiązany[4].
Zobacz też
Przypisy
- PWN: 3953342
- Britannica: topic/Southeast-Asia-Treaty-Organization, topic/Manila-conference
- Universalis: organisation-du-traite-de-l-asie-du-sud-est
- БРЭ: 2683265
- Catalana: 0047571