Split levels

Ten artykuł od 2010-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Split levels (ang.) – układ kondygnacji w budynku polegający na ich wzajemnym zazębianiu się. Najczęściej spotykaną formą jest przesunięte o wysokość połowy kondygnacji położenie stropów jednej połowy rzutu budynku w stosunku do drugiej, przy czym poszczególne półpiętra mogą tworzyć odrębne jednostki funkcjonalne lub stanowić całość. Taki układ ma Dom dla samotnych zbudowany dla wystawy WUWA we Wrocławiu w 1929.

Temat split levels był popularny w architekturze modernizmu krytycznego i poszukującego, z lat 50. i 60. XX w. W Polsce rozwiązanie to spotyka się w domach jednorodzinnych.