The Driller Killer
Gatunek | horror, dramat |
---|---|
Rok produkcji | 1979 |
Data premiery | 15 czerwca 1979 r. |
Kraj produkcji | Stany Zjednoczone |
Język | angielski |
Czas trwania | 96 minut/94 minuty (wersja ocenzurowana) |
Reżyseria | Abel Ferrara |
Scenariusz | Nicholas St. John |
Główne role | Abel Ferrara, Carolyn Marz |
Muzyka | Joe Delia |
Zdjęcia | Ken Kelsch |
Montaż | Bonnie Constant, Michael Constant, Abel Ferrara, Orlando Gallini |
Produkcja | Rochelle Weisberg, D.A. Metrov |
Wytwórnia | Navaron Films |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f8/Driller_Killer_Over-the-Shoulder_Shot.png/250px-Driller_Killer_Over-the-Shoulder_Shot.png)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/ca/The_Driller_Killer_Pinball_Scene_Shot_to_Shot.png/250px-The_Driller_Killer_Pinball_Scene_Shot_to_Shot.png)
The Driller Killer – amerykański film fabularny z 1979 roku, napisany przez Nicholasa St. Johna oraz wyreżyserowany przez Abla Ferrarę. Jest to pierwszy pełnometrażowy film Ferrary, nie licząc pornograficznego obrazu 9 Lives of a Wet Pussy (1976). The Driller Killer to hybryda horroru i dramatu. Fabuła skupia się na rozpadzie osobowości młodego nowojorczyka (w tej roli sam Ferrara), który ze sfrustrowanego artysty przemienia się w mordercę. Projekt zebrał pozytywne recenzje krytyki i uchodzi za arcydzieło kina klasy B[1][2][3]. W Wielkiej Brytanii organizacja British Board of Film Classification uznała film za gorszący i zakazała jego dystrybucji[4].
Fabuła
Reno, niespełniony artysta, sfrustrowany swoją codziennością, zaczyna zabijać bezdomnych na ulicach Union Square. Do mordowania używa tytułowej wiertarki.
Obsada
- Abel Ferrara (w czołówce jako Jimmy Laine) – Reno Miller
- Carolyn Marz – Carol Slaughter
- Baybi Day – Pamela
- Harry Schultz II – Dalton Briggs
- Alan Wynroth – Al, gospodarz budynku
- Maria Helhoski – zakonnica
- James O’Hara – mężczyzna w kościele
- Richard Howorth – Stephen, mąż Carol
- D.A. Metrov (w czołówce jako Rhodney Montreal) – Tony Coca-Cola
Produkcja
The Driller Killer jest filmem niezależnym i niskobudżetowym, wyprodukowanym przez wytwórnię Navaron Films, utworzoną przez samego Abla Ferrarę. W filmie w rolach głównych wystąpił zespół nieznanych aktorów, w większości składający się z amatorów. Obraz kręcono przy użyciu taśmy filmowej 16 mm od czerwca 1977 do marca 1978 roku; na zdjęcia i produkcję przeznaczono około dwudziestu tysięcy dolarów[5]. Ujęcia powstawały na ulicach Nowego Jorku oraz w mieszkaniu Ferrary w Union Square na Manhattanie[6].
Projekt zdeterminował styl reżyserski Ferrary, obfitując w elementy charakterystyczne dla późniejszej filmografii twórcy: katolicką symbolikę, lesbianizm, ujęcia miasta nocą, ekstremalne sceny przemocy[7]. Muzyka przedstawionej w filmie grupy punk-rockowej oparta została na twórczości zespołów New York Dolls i Television[8]. Nie wszystkie nakręcone pomiędzy 1977 a 1978 rokiem sceny zostały wykorzystane w finalnej wersji materiału. W jednym z trailerów główny bohater wypowiada zdanie, które ostatecznie zostało wycięte z filmu[9].
Odbiór
Amerykańscy krytycy ocenili film pozytywnie, wydając mu pochlebne recenzje. Agregujący opinie dziennikarzy serwis Rotten Tomatoes w oparciu o piętnaście omówień okazał obrazowi 70-procentowe wsparcie[1].
W Wielkiej Brytanii The Driller Killer wywołał wiele kontrowersji[10]. Brytyjski dystrybutor, firma Vipco (Video Instant Picture Company), reklamowała obraz na łamach wielu magazynów filmowych, zlecając druk plakatu odzwierciedlającego drastyczną scenę, w której bohater wbija wiertło w czoło mężczyzny[10]. Obraz okraszono sloganem reklamowym: „Są tacy, którzy mordują gwałtownie”[9]. Przekaz promocyjny spotkał się z dużą krytyką, a Advertising Standards Authority, działający w dziedzinie cenzury samorząd gospodarczy, otrzymywał skargi i zażalenia. Jak wkrótce miało się okazać, większość zbulwersowanych przedsięwzięciem Vipco w istocie nie widziała filmu, a oburzenie oparła wyłącznie na projekcie plakatu[10]. Mimo to na początku 1982 roku organizacja British Board of Film Classification uznała obraz za gorszący i zakazała jego dystrybucji na terenie kraju. The Driller Killer został jednym z pierwszych filmów, które trafiły na listę tzw. video nasties[4].
Przypisy
- ↑ a b „The Driller Killer (1979)”. rottentomatoes.com. (ang.) [dostęp 2014-04-09].
- ↑ Cult Epics − Horror [online], cultepics.com [dostęp 2014-04-09] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-04] (ang.).
- ↑ „Abel Ferrara”. eduteka.pl. [dostęp 2014-04-09].
- ↑ a b „The Driller Killer (1979) Review”. horrorsociety.com. 2009-10-07. (ang.) [dostęp 2014-04-09].
- ↑ „Box office / business for − The Driller Killer (1979)”. imdb.com. (ang.) [dostęp 2014-04-08].
- ↑ Nick Johnstone: Abel Ferrara: The King of New York (str. 8-9). Wyd. Omnibus Press, 1999. ISBN 0-7119-7652-X.
- ↑ Johnstone: Abel Ferrara: The King of New York (str. 2).
- ↑ Johnstone: Abel Ferrara: The King of New York (str. 46).
- ↑ a b Video Nasties: The Definitive Guide. Nuclear Films.
- ↑ a b c Johnstone: Abel Ferrara: The King of New York (str. 13).
Bibliografia
- NickN. Johnstone NickN., Abel Ferrara: The King of New York, London: Wyd. Omnibus Press, 1999, ISBN 0-7119-7652-X, OCLC 41503700 .
Linki zewnętrzne
- p
- d
- e
1970-79 |
|
---|---|
1980-89 | |
1990-99 |
|
2000-09 | |
2010-19 | |
2020-29 |