Emin Ongan

Emin Ongan
Doğum1 Eylül 1906(1906-09-01)
Edirne, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm3 Şubat 1985 (78 yaşında)
İstanbul, Türkiye
Defin yeriKaracaahmet Mezarlığı, İstanbul
EğitimKemancı, Klasik Türk müziği bestecisi, eğitimci

Emin Ongan (1 Eylül 1906, Edirne - 3 Şubat 1985, İstanbul), keman üstadı klasik Türk müziği bestecisi, Üsküdar Musikî Cemiyeti'ne ismi verilen eski başkanlarından.

Hayatı

Babası Kolağası Ahmet Bey ve annesi Çaplıoğulları’ndan Zehra Hanım’dır. İlk öğrenimini Ravzâ-î Terakkî Mektebi’nde tamamladı. Ortaokulu ve liseyi Edirne'de Edirne Sultanîsi'nde okudu. Balkan Savaşı’ndan sonra ailesi Edirne'den İstanbul’a göç ederek Üsküdar’a yerleşti.

Ağabeyi Nedim Ongan'ın kemanıyla kendi kendine enstrüman çalmayı öğrendi.[1] 1925 yılında Anadolu Spor Kulübü’nde Mildanzâde Niyazi Bey'in talebesi olan Tamburi Süreyya Bey'in yönettiği musiki topluluğuna iştirak etti. Bu toplulukta sadece Darülfünun öğrencileri bulunuyordu.

Emin Ongan, ailesinin İstanbul Üsküdar’a yerleşmesi sonucu 1927 yılında o zamanki Dar-ül Feyz-I Musiki Cemiyeti olan Üsküdar Musiki Cemiyeti’ne girdi. İlk musiki derslerini, özellikle Batı Müziği nazariyatı bilgisini Mızıkalı Celâl Bey’den aldı. Bestekâr Ziya Bey’den makam, usul ve repertuvar öğrendi. Arap Cemal ve Edip Nazım Bey ile çalıştı. Bir röportajda eğitim sürecinden bahsederken "Bana en çok yardımı dokunanlardan biri de Kanuni Atâ Bey'di." demiştir.

Ongan, 1926'da ilk bestesini yaptı. 1927'den itibaren sahnede keman çalmaya başladı. 1936'da TEKEL İdaresi'ne memur olarak girince sahne çalışmalarını bıraktı, müziği bir süre sadece cemiyette sürdürdü. 1936'da cemiyetin yöneticiliğini üstlendi, ölümüne kadar bu görevi yürüttü.[2]

1945’te İstanbul Belediye Konservatuvarı İcrâ Heyeti'nde koro yöneticiliği ve keman sanatkârı olarak çalışmaya başladı. İstanbul Radyosu'nda uzun yıllar görev yaptı. Son olarak İstanbul Teknik Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’nda öğretim üyesi olarak çalıştı.

1 Eylül 1951 tarihinde saz sanatkârı olarak İstanbul Radyosu’nda kadroya giren Emin Ongan’ın hayatının büyük kısmı bugün onun ismini almış olan Üsküdar Musiki Cemiyeti'nde geçmiş; 50 yılını verdiği cemiyet onun çalışmalarıyla onun en büyük eseri olmuştur. Yetiştirdiği öğrenciler arasında Cüneyd Kosal, Hüsnü Anıl, Arif Sami Toker, Ekrem Erdoğru, Vecdi Seyhun, Niyazi Sayın gibi önemli isimler bulunuyor.[2]

1956'da TEKEL Müdürlüğü'ndeki kısım şefi görevinden emekli oldu. Ut, kanun, viyolonsel de çalan Ongan, 59 yılda şarkı, saz semaisi ve diğer formlarda 80'e yakın eser besteledi. 1985'te vefat eden bestekâr Karacaahmet Mezarlığı'na defnedildi.

Üsküdar Musiki Cemiyeti'nin ismi 19 Ekim 1987'de yapılan genel kurulda Emin Ongan Üsküdar Musiki Cemiyeti olarak değiştirildi.[3]

Popüler eserleri

  • Sen Benim Gönlümde Açan Son Güldün
  • Bahar Meltemidir Başımda Esen
  • Hasretinle Yanan Kalbime Yetmez Gibi Derdim
  • Titrer Yüreğim İsmini Ansam Kederimden
  • Saz Semaileri (Acem Aşiran, Sûz-i Dil, Şehnaz Buselik makamlarında)

Kaynakça

  1. ^ Emin Ongan, Üsküdar Musiki Cemiyeti'ni anlatıyor, Zeki Tükel röportajı, 8 Mart 1952, Radyo Haftası Dergisi[ölü/kırık bağlantı]
  2. ^ a b Türk Musikisi Ansiklopedisi, Yılmaz Öztuna
  3. ^ "Üsküdar Musıki Cemiyeti tarihçesi, ÜMC Web Sayfası". 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2017. 

Dış bağlantılar

  • Üsküdarlı Meşhurlar Ansiklopedisi: Emin Ongan (ss. 299)13 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • Emin Ongan'ın 50 eseri, Proje TSM 2 Şubat 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • Emin Ongan besteleri arşivi 6 Şubat 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • g
  • t
  • d
Klasik Türk müziği bestecileri
Abdi Efendi (Tulum) · Abdullah Yüce · Abdülaziz Efendi (Hekimbaşı) · Abdülkadir Meragi · Abdülkadir Töre · Ahmet Çalışır · Ahmet Irsoy · Ahmet Üstün (şarkıcı) · Alaeddin Şensoy · Alâeddin Yavaşca · Ali Efendi (tamburi) · Ali Fuat Aydın · Ali Rıza Avni Tınaz · Ali Rıza Şengel · Ali Ufkî Bey · Amir Ateş · Aleko Bacanos · Basmacı Abdi Efendi · Bekir Sıdkı Sezgin · Benli Hasan Ağa · Mesut Cemil · Cüneyd Kosal · Dilhayat Kalfa · Ebuishakzade Mehmed Esad Efendi · Ekrem Güyer · Emin Ongan · Erdinç Çelikkol · Erol Sayan · Fahri Kopuz · Faik Bey (Hacı) · Feriha Tunceli · Ferit Sıdal · II. Gazi Giray · Giriftzen Asım Bey · Gültekin Çeki · Gündoğdu Duran · Hacı Arif Bey · Hâfız Post · Hamparsum Limonciyan · Hasan Ferit Alnar · Hayri Yenigün · Hüseyin Mayadağ · İlgün Soysev · İsmail Hakkı Bey · Kadı Fuat Efendi · Kadri Çelebi · Sadettin Kaynak · Kazasker Mustafa İzzet Efendi · Kemani Serkis Efendi · Kemençeci Vasilaki · Lavtacı Andon · Lemi Atlı · Leon Hanciyan · Mahmud Hüdayi · Manyasizade Refik Bey · Mehmet Reşat Aysu · Mısırlı İbrahim Efendi · Musa Süreyya Bey · Muzaffer İlkar · Muzaffer Özpınar · Zeki Müren · Müzehher Güyer · Necdet Varol · Necdet Yaşar · Necil Kazım Akses · Neveser Kökdeş · Osman Babuşçu · Semahat Özdenses · Melahat Pars · Pınar Köksal · Radife Erten · Rahmi Bey · Rakım Elkutlu · Rıdvan Aytan · Rüştü Eriç · Sabite Tur Gülerman · Sadullah Ağa (Hacı) · Safiyyüddin Urmevî · Santurî Ethem Bey · Leyla Saz · Selahattin Erköse · Selahattin İnal (besteci) · Selahattin Pınar · III. Selim · Suphi Ziya Özbekkan · Şekerci Cemil Bey · Şerif İçli · Şerif Muhittin Targan · Şevki Bey · Tamburî Cemil Bey · Tanburi İsak Efendi · Tatyos Efendi · Turhan Taşan · Türk Beşleri · İsak Varon · Yesari Asım Arsoy · Yıldız İrengün · Yorgo Bacanos · Zati Arca · Zekai Dede Efendi · Zeki Arif Ataergin · Zeki Duygulu · Zeynettin Maraş
Taslak simgesiBir Türk besteci ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.